Help de onderzoeker

Vandaag is een echte onderzoeksdag, we gaan het materiaal van de tweede maasvlakte uitzoeken samen met het publiek. Kinderen, ouders en grootouders verzamelen zich rond de zakken vol schelpen, botjes en andere prachtigheden in Naturalis. Wat zit er allemaal verstopt tussen al dat zand? Spannend!

Eerst even wat uitleg: Het zand van de tweede maasvlakte komt uit de zee, ver op zee, diep in de bodem is dit zand verzamelt. Dit spuiten ze op en vervolgens gaan ze er overheen met een ware ‘beach cleaner’. Zo halen ze alle stukjes en brokjes eruit, tussen al het zand en overige viezigheid zit mogelijk iets bijzonders.

Aan de slag, gewapend met verschillende sorteerbakjes, wat water om alles mee schoon te maken, goede lampen en vergrootglazen beginnen we. Al snel komt er een meisje naar me toe en zegt met een grote glimlach: “ik heb een botje van een mens gevonden!” Ik twijfel stiekem maar probeer een open vraag te stellen: “waarom denk je dat?” Ze loopt al richting een nepskelet van een mens die we in een hoekje hebben staan, “kijk maar, dit is precies hetzelfde!”

Ik heb net op internet gezien dat ze hoogstwaarschijnlijk een stukje slachtafval in haar handen heeft, een varkensrib die keurig recht is afgezaagd, maar wie ben ik om deze droom in duigen te gooien? “Weet je wat,” zeg ik “het is zeker weten een stukje bot, we leggen het in de vitrine en dan kijken de onderzoekers er nog goed naar. Schrijf je een mooi bordje om erbij te leggen in de vitrine?” Ze knikt trots en begint met haar tong uit haar mond een bordje te maken, in mijn ooghoek zie ik dat ze opschrijft ‘bot van mens gevonden door Marieke.’

Naast haar botje ligt een bakje vol met vreemde bolletjes, niemand heeft een idee wat het is. Zijn er zoveel keutels keurig gefossiliseerd, klinkt niet logisch. Ik hou het voor mezelf maar op het veel spannendere verhaal: we weten het eigenlijk niet maar dat ik denk dat het kogels zijn! Dan komt er een jongetje naar me toe die me laat zien hoe belangrijk het is om het voor jezelf spannend te maken.

Hij komt met een stukje hout op zijn handen naar me toe alsof het een zeer kostbaar bezit is. “Mevrouw,” vraagt hij dan, “wat is dit?” Met een blik die vraagt om een antwoord dat begint met “oh, dit is heel bijzonder.” Ik zie dat het een gewoon stukje hout is en probeer dit toch maar te zeggen. Ik pak de boodschap een beetje in door erbij te zeggen dat het wel erg mooi is maar nóg geen fossiel. De verwachtte teleurstelling op zijn gezicht verscheen niet. Hij loopt terug, nog altijd met dezelfde voorzichtigheid en mompelt tegen zichzelf “wow, ik heb een bijná fossiel stukje hout.” Kijk, dat is toch spannend!

– gepubliceerd op de website van Naturalis

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Biologie, Naturalis | Getagged , , , , , , , | Een reactie plaatsen

ETC!

Voor een eindproject van een mastercursus wetenschapscommunicatie mocht ik samen met Daniëlle de Jong aan de slag als redacteur. Het doel: Een tijdschrift voor Universe Awareness maken, een project dat zich inzet voor educatie en motivatie voor wetenschap van (kansarme) basisschoolkinderen.

Hiervoor zijn we flink gaan brainstormen, het enige wat vaststond is het overkoepelende thema: Sterrenkunde. Als twee biologen zijn we begonnen met een bezoekje aan de tijdschriftenhandel: wat is er allemaal al verkrijgbaar en hoe ziet het eruit. Al snel kwamen de ideeën, thema’s en verdere invulling.

Klik hier om onze editie te lezen en bekijken: ETC!

 

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Mr. telescoop

Geplaatst in Universe Awareness | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Talentenkrachtdag

Met herkenbare blauwe shirts gingen we als een team in Naturalis aan het werk: de talentenkrachtdag. ‘Laat kinderen zelf nadenken en hun eigen talenten ontdekken’ stond deze dag centraal. Overal waar je keek waren activiteiten te doen, dingen te ontdekken en vooral ook van alles te ervaren. Want hoe zwaar is een mammoetkies eigenlijk? Dat moet je voelen!

http://www.leidschdagblad.nl/nieuws/regionaal/leidenenregio/article12289473.ece/Wetenschap-is-kinderspel-tijdens-TalentenKrachtdag-%28video%29

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Biologie, In het nieuws, Leidsch Dagblad, Naturalis | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Koolmeesdilemma: Barry White of Michael Jackson?

Koolmeesmannetjes zingen om aandacht te trekken van de vrouwtjes maar komen niet boven al die herrie in de stad uit: wat nu?

“Aandacht trekken, heeft alles te maken met toonhoogte” vertelt Wouter Halfwerk, gedragsbioloog aan de Universiteit Leiden. Uit zijn onderzoek blijkt dat “stadslawaai juist op dat punt roet in het eten gooit. Stadsgeluid is herrie in lage tonen, net als de koolmeesliedjes. Die liedjes, daar hoor je dus niets meer van. Gevolg: de mannetjes gaan hoger zingen om zich hoorbaar te maken.” Een slimme keuze zou je zeggen, of toch niet?

Vrouwtjes houden niet van die hoge tonen, ze hebben liever een zwoel, laagzingend mannetje, een Barry White. “Als ze toch met een hoogzingend mannetje paren gaan ze vaker vreemd. De mannetjes zullen dus met iets beters moeten komen om hoorbaar maar tegelijkertijd ook aantrekkelijk over te komen.”

Barry White met zijn sexy, lage stem komt niet boven het stadslawaai uit. Michael Jackson met zijn hoge stem klinkt niet erg mannelijk en aantrekkelijk. Maar, hij kan er natuurlijk wel heel fijn bij dansen! Halfwerk grijnst. “Zoiets ja.  Koolmeesmannetjes kunnen om de aandacht te krijgen sneller gaan zingen, of afwisselender. Of gewoon méér. Alles om, ondanks de hoge tonen, toch nog indruk te maken op de vrouwtjes.“

 

Wil je het hele artikel lezen? Download hier rechtstreeks het artikel over Wouter Halfwerk.

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Biologie, Uncategorized | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Nickelodeon

Voor het eerst op de kindertelevisie. Gek om mezelf zo te zien maar ook wel erg leuk! Vreemd wereldje hoor, de televisie.

http://www.nickelodeon.nl/videos/29327-aflevering-6

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Biologie, In het nieuws, Naturalis | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Leidsch Dagblad

Vandaag zat er een bijlage in het Leidsch Dagblad over een zaal in Naturalis: Live Science. In deze zaal geef ik een toneelstukje als Science Link en interview ik wetenschappers en preparateur voor Science Talks. Dit is dan ook te lezen in de bijlage, in andere woorden: ik sta in het Leidsch Dagblad!!!!

Wil je de hele bijlage zien? Download dan hier de hele BijlageLiveScience in PDF!

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Biologie, In het nieuws, Leidsch Dagblad, Naturalis | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Hiep hiep hoera!

Als educatief begeleider ben ik voornamelijk werkzaam op de zaterdagen en die staan volgeboekt met kinderpartijtjes, van handpoppen van vreemde beesten tot fossielen van dino’s, het is nooit te gek voor een feestje! De meeste kinderen die langskomen hebben prachtige verhalen en wilde fantasieën zodra ze al het moois in het museum zien. Hier een kleine greep uit al die kinderlijke gedachtekronkels.

“Is dit het feestje van Erik?” vraag ik bij de ingang van het museum aan een clubje nog een beetje verlegen kinderen. De gezichten verliezen hun verlegen trekjes en dit gaat gepaard met een luidkeelse “Ja!” waarna drie jongetjes naar voren lopen om zich voor te stellen als de jarige Erik. Een goed begin denk ik bij mezelf, gek genoeg zijn feestjes met een klein beetje brutale kinderen vaak erg leuk dus dit gaat wel lukken.

Na wat praktische zaken (jassen ophangen en plassen maar ook het uitdelen van de safari-jasjes) komen we bij het eerste dier aan: de neushoorn. Eén van de kinderen is even wat afgeleid want die kan het niet laten om te denken aan hoe fantastisch het zou zijn om te slapen in Naturalis. Met opmerkingen als “wat als je hier nou zou wonen?” en “dan kan ik elke dag op dinojacht!” sukkelt hij achter me aan. Ik dacht bij de neushoorn een mooi verhaal te hebben, namelijk dat deze beesten erg slecht zien en daarom afhankelijk zijn van hun reuk en hoor-vermogen, dat laatste kunnen ze gebruiken om gevaar aan te horen komen, maar dat ging zo makkelijk niet. Er was volle overtuiging binnen de groep dat ik het volledig bij het verkeerde eind had.

Na een kleine over en weer vragen stellen was ik erachter wat hun idee was, de neushoorn hoeft volgens de kinderen helemaal niet te weten dat er gevaar aankomt en wel om twee dingen. Eén, hij heeft immers een gevaarlijk uitziende hoorn op zijn neus dus een vijand denkt wel twee keer na voordat hij in de buurt komt. En twee, hij is hartstikke grijs! Daar deed ik even over maar uiteindelijk is het eigenlijk meer dan logisch. Hij is namelijk net zo grijs als een steen dus ze zien hem helemaal niet, dat ik daar niet zelf op gekomen ben!

Even later sta ik volgens de kinderen weer een sterk verhaal op te hangen, ditmaal over de T-rex. Dat we een poot hebben nagemaakt en deze bestaat uit bot, spieren en huid gaat er nog wel in maar dat we de kleuren van de huid gewoon maar hebben verzonnen natuurlijk niet. Ik probeer mezelf nog te redden met opmerkingen als “als je de botten van een mens vindt, weet je dan wat voor kleur haar deze persoon heeft gehad?” maar daar breng ik mezelf alleen maar verder mee in de problemen. Wat ik namelijk even vergeet is dat al deze kinderen thuis films en boeken hebben waar toch echt duidelijk kleuren in staan. De T-rex is dus groen of bruin afhankelijk van de bron waar je deze informatie uithaalt. En dan denk ik daar eventjes al die wijsheid aan de kant te gooien, dat gaat hem duidelijk niet worden, dan toch maar toegeven en het houden op dat ik denk dat ze misschien wel een andere kleur hadden. We lopen verder, de kinderen waarschijnlijk inmiddels met de gedachte dat ik het niet helemaal op een rijtje heb.

Gelukkig kan ik in de laatste zaal toch wel een beetje laten zien dat ik kennis in huis heb als we bij de camarasaurus staan. Naast dat het een indrukwekkend beest is, kan ik hier vertellen over stenen die in zijn maag als kiezen functioneren en over een grote steen uit de ruimte die ze mogelijk heeft doen uitsterven. De kinderen luisteren aandachtig en zo krijg ik ze gelukkig toch weer een beetje aan mijn kant. Als we naar de uitgang lopen moet ik omstebeurt handen van de kinderen vasthouden tijdens het lopen want iedereen wil even naast me voorop hebben gelopen. En zo zijn ze van toch een beetje bijdehand binnen anderhalf uur naar aandoenlijk lief gekomen.

– gepubliceerd op de website van Naturalis

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Biologie, Naturalis | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Museumnacht Naturalis

Dit was misschien wel een van de vreemdste avonden van mijn leven! De hele avond met een microfoon in mijn hand, een heleboel publiek voor me, twee mannen in labjassen naast me en een opengesneden bloederige das op tafel. Kortom: bizar!

Een echte voorbereiding was er niet, ik zou als ‘Science Link’ naast Bas Perdijk staan. Hij zou het werk doen, de das opensnijden, ik zou de vragen stellen. Vanzelfsprekend had ik vragen want: hoe gaat zo iets in godsnaam in zijn werk?

De tafel stond klaar, helemaal schoon opgepoetst, klaar om bloederig en vies te worden. De tafel heeft een putje waar het bloed uit naar beneden kan stromen, zo in de klaar gezette emmer. Het deed me vooral aan de HBO-serie “Six Feet Under” denken, maar dit beeld probeerde ik zo snel mogelijk weer uit mijn hoofd te krijgen. Over een half uurtje komen de eerste bezoekers, en ja, ik ben best een beetje zenuwachtig!

Vanaf het beginnen hadden we volle bak, de mensen vooraan bleven met zichtbare moeite achter het afzetlint en iedereen die vanaf de loopbrug stond te kijken, was ver over de reling gebogen. We waren er klaar voor! Bas begon met iets wat voor hem normaal was maar voor mij inclusief publiek extreem ongewoon: het opblazen van de das. Een klein gaatje werd in de huid geprikt waarna hij er een hard ronkend apparaat opzette dat het beest oppompte als een ballon. Letterlijk als een ballon! Naarmate het beest dikker werd nam het publiek afstand, je voelde de angstige gedachte “hij zal toch niet gaan knappen?” door de zaal gaan.

En dat was het begin van een spannende maar erg leuke avond!

Voor meer foto’s en verhalen zie:
http://www.museumnachtleiden.nl
http://www.flickr.com/photos/naturalis

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Biologie, In het nieuws, Naturalis | Getagged , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Hoe kom je aan hoofdpijn?

Museum Jeugduniversiteit is een zondagse collegereeks in Leidse musea, voor enthousiaste en leergierige kinderen van acht tot dertien jaar. Deze week was de vierde lezing van Museum Boerhaave, waarna alle kinderen hun diploma hebben opgehaald. Want als je alle lezingen hebt gevolgd dan verdient dat natuurlijk een diploma! Het college werd gegeven door prof. dr. Michel Ferrari, een expert in de mechanismen achter hoofdpijn.  

Hoe ontstaat pijn?
Pijn is “als je ergens tegenaan stoot en de klap bij een zenuw komt waardoor de  zenuw gaat reageren”, zegt één van de kinderen. 

Uit je hersenen en ruggenmerg komen zenuwen die naar alle delen van je lichaam gaan. In de huid zitten ook zenuwen. Als je met een naald in je vinger prikt, dan komen er stofjes vrij. Deze stofjes prikkelen de zenuwen in je vinger. De prikkels gaan door het ruggenmerg via de hersenstam naar de hersenen. De hersenstam is een soort filter die probeert de pijnprikkels die niet belangrijk genoeg zijn tegen te houden. Als de pijnprikkels heftig genoeg zijn, komen ze er doorheen en voel je pijn in je vinger.

Hoe zit het dan met hoofdpijn?
Je hersenen zelf voelen geen pijn maar om de hersenen heen zit een vlies dat wel pijn kan hebben.  Daarom kun je bijvoorbeeld hoofdpijn krijgen van het eten van een koud ijsje. Dit komt doordat er zenuwen in je gehemelte zitten die geprikkeld worden door de kou van het ijsje. De zenuwen geven de pijnprikkels door naar het vlies om je hersenen waar je dan pijn voelt.  

Wat is migraine?
Migraine is een erge vorm van hoofdpijn. De pijn is zo heftig dat sommige mensen er helemaal misselijk van worden! 

Elke dag hebben 80.000 Nederlanders een migraineaanval. Kinderen hebben gelukkig minder vaak last van hoofdpijn maar worden helaas wel sneller misselijk van de pijn. Veelvuldig hoofdpijn kan je krijgen als je teveel pijnstillers slikt, teveel cola of koffie drinkt of omdat je vader en moeder ook vaak hoofdpijn hebben.

Waarom hebben sommige mensen vaak hoofdpijn en anderen nooit?
Hoofdpijn is eigenlijk een soort zee aan pijnprikkels. In Nederland hebben we goede dijken om de zee buiten het land te houden. Deze dijken hebben wij in ons lichaam ook in de vorm van de hersenstam. Als de dijk te laag of kapot is dan stroomt het zeewater Nederland binnen. Zo kunnen pijnprikkels ook de hersenen instromen als de hersenstam ze er niet goed uithoudt. 

De meeste mensen hebben een hoge en stevige dijk maar veel migrainepatiënten hebben een dijk die niet goed werkt. Het kan zijn dat de dijk kapot is gegaan maar het kan ook zijn dat de dijk bij de geboorte al niet hoog genoeg was.

Als mijn ouders vaak hoofdpijn hebben, krijg ik het dan ook?
Bij sommige mensen zitten er in het DNA afwijkingen die hoofdpijn kunnen veroorzaken. Je DNA krijg je van je ouders en zo kan het dat jij net als je ouders vaak hoofdpijn hebt. Hebben je ouders DNA waardoor er teveel pijnprikkels hun hoofd binnenkomen, dan is er een kans dat jij daar als hun kind ook last van hebt. 

Je lichaam zit vol met zenuwcellen en al die zenuwcellen kunnen pijnprikkels aan elkaar doorgeven door middel van elektrische schokjes. Je DNA kan ervoor zorgen dat deze pijnprikkels makkelijker door worden gegeven. Zo kan je DNA ervoor zorgen dat er veel meer pijnprikkels je hoofd binnenkomen dan goed voor je is.

Leukste vraag: “Mijn moeder is net een barometer, als het gaat onweren of sneeuwen dan krijgt ze hoofdpijn. Hoe kan dit?”
Vermoeidheid, hormoonveranderingen maar ook een ander weertype kunnen je bescherming tegen teveel pijnprikkels tijdelijk verminderen. Wetenschappers denken dat dit met veranderingen in luchtdruk te maken heeft. Veranderingen in de luchtdruk kunnen ervoor zorgen dat zenuwcellen veel te makkelijk pijnprikkels doorgeven en deze over de dijk heen je hersenen in komen. Dan heb je dus ineens hoofdpijn. Zo kan het dus zijn dat je als migrainepatiënt een levende barometer bent voor veranderingen in weersomstandigheden!

-Geschreven voor het Leidsch Dagblad over museum Boerhaave-

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Leidsch Dagblad | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Bacterievolle gaten in tanden en kiezen

MuseumJeugdUniversiteit is een zondagse collegereeks in Leidse musea, voor enthousiaste en leergierige kinderen van acht tot dertien jaar. Deze week was de derde lezing van Museum Boerhaave waarin we belandden op de tandartsstoel van prof. dr. Marie-Charlotte Huysmans. Professor Huysmans is een wetenschapper in endodontologie en cariologie, over dit laatste, de wetenschap van tandbederf, ging dit college.

Waarom hebben we tanden?
We hebben tanden zodat we kunnen praten zonder te slissen, om er mooi uit te zien maar ook natuurlijk om te eten. Als  je kijkt naar wat we eten dan hebben we eigenlijk helemaal geen tanden meer nodig. Vroeger aten we rauw vlees maar nu koken we alles heel goed waardoor we onze tanden niet meer zoveel hoeven te gebruiken. Baby’s hebben geen tanden omdat ze alleen maar melk drinken en pap eten. Sommige oude mensen hebben ook geen tanden, deze zijn ze kwijtgeraakt tijdens hun leven. Dit kan gebeuren als je heel erg slecht eet. Van weinig vitamine C kunnen je tanden uitvallen, maar in de meeste gevallen hebben oude mensen geen tanden meer omdat de rotte tanden getrokken zijn! 

Wat zijn tanden precies?
Onze tanden bestaan uit een sterke laag glazuur, dit is materiaal dat harder is dan bot en waar heel veel mineraal inzit. Dan komt er een laag tandbeen, dit is zachter en elastischer dan glazuur en leeft eigenlijk een beetje. Het leeft omdat er allemaal kleine kanaaltjes inzitten waar uitlopers van de zenuwen doorheenlopen. Het binnenste gedeelte bestaat uit deze zenuwen, die pijn kunnen veroorzaken als je iets kouds drinkt of als je een gaatje hebt. 

Hoe raken tanden beschadigd?
Harde klappen kunnen ervoor zorgen dat tanden breken maar ook zonder dit soort ongelukken kunnen tanden beschadigd raken. Glazuur kan veel slijtage aan. Er is alleen één ding waar glazuur en tandbeen helemaal niet tegen kunnen: zuur. Zuur is niet alleen wat zuur smaakt, met veel toegevoegde suikers verdwijnt deze smaak, maar alles met een lage pH-waarde. Koffie heeft een pH-waarde van ongeveer vijf maar cola, als grote boosdoener, wel zo laag als 2,6. Als je iedere dag twee liter cola drinkt en dat vijf jaar lang doet dan is je glazuur helemaal kapot. Wat ook heel zuur is, is maagzuur. Ook veelvuldige oprispingen kunnen het glazuur beschadigen.

Zorgen die beschadigingen dan voor gaatjes?
Gaatjes worden niet veroorzaakt door zuur maar door suiker. Cariës, de ziekte die gaatjes veroorzaakt, heeft als grote boosdoener tandplaque. Tandplaque is een laagje bacteriën die vastzitten op je tanden met een zelfgeproduceerd laagje ‘lijm’. Dit zijn dus geen voedselresten of andere viezigheden die je makkelijk weghaalt, maar bacteriën die daar leven en met je mee-eten. Hun lievelingseten is suiker. Dit eten ze lekker op en wat ze dan vervolgens uitpoepen is zuur. Zuur  is nou precies waar onze tanden niet tegen kunnen, zo ontstaat er een gaatje!

Waarom vult een tandarts gaatjes?
Tandplaque zit voornamelijk op plekken waar we niet goed bij kunnen met onze tandenborstel, in groeven en tussen kiezen. Daar zit de tandplaque en dus ook de gaatjes. Een gaatje begint met ontkalking van het glazuur, dan verdwijnen de mineralen uit deze sterke laag, wat je kan tegengaan door met fluoride te poetsen. Als het een klein gaatje is, of je er nog makkelijk bij kan met poetsen, dan kan goed poetsen zorgen voor herstellend glazuur. Maar als het gaatje erg diep zit, pijn doet of erg in het zicht zit, dan gaat de tandarts het gaatje vullen.

Leukste vraag: Waarom hebben sommige mensen zulke gele tanden?
Glazuur is eigenlijk niet wit maar doorzichtig, in de loop der jaren wordt dit alleen nog maar doorzichtiger en het tandbeen, dat daaronder zit, geler. Je ziet het gele tandbeen door het doorzichtige glazuur heen. Door ook nog eens niet goed te poetsen komt er nog een gele laag tandplaque overheen en zien de tanden helemaal niet meer stralend wit! 

-Geschreven voor het Leidsch Dagblad over museum Boerhaave-

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

   

Geplaatst in Leidsch Dagblad | Getagged , , , , , , , , , | 2 Reacties