Te mooi om niet op te schrijven

Laatst hoorde ik een gesprek tussen een vader met zijn 6-jarige zoontje:

Enigszins hangerig op vaders’ schoot vraagt het jongetje: “Pap, wat is dat, homo?” Na een keelschraping door de onverwachtheid van de vraag geeft de vader antwoord: “Nou, dat je als jongen op een andere jongen valt.” Je ziet de verbazing in de ogen van het jongetje alsof de wereld ineens heel anders in elkaar lijkt te zitten dan hij in die zes jaren met veel moeite begrepen had. “Oh”, gaat het jongetje door, “ben ik dat ook?” Het enige wat de vader daarop kan antwoorden is: “Dat weet ik niet, dat zal je mij moeten vertellen.”

Dan krijgt het jongetje een grote glimlach op zijn gezicht alsof hij iets heel slims heeft bedacht: “Ik denk dat ik gewoon op allebei val”, zegt het jongetje terwijl hij zijn lachen bijna niet in kan houden. “Dat kan ook,” vertelt de vader, “dat noemen ze bi, dan val je op jongens en op meisjes.” Zo groot waren de ogen van het jongetje nog niet geweest en het enige wat er nog uitkomt is een wereldschokkende kreet: “WAT?!”

 

Verder vertellen of mijn blog volgen? Klik dan hier:

    

Dit bericht is geplaatst in Thuis met de tags , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *