Alsof ik in een film belandde keek ik een half jaar geleden nog een aantal malen naar mijnING om daar mijn rekening, die ik vanaf klein meisje (de easyblue) al had, te zien staan onder “L.M. Lammers te Utrecht”. Gezien ik zelf K. Lammers heet en in Leiden woon wist ik niet wat me gebeurde. Uiteraard was mijn eerste reactie, na het drie keer kijken dan, de klantenservice bellen. Daar kreeg ik de ‘oh zo fijne reactie’ van het toesturen van een naamswijzigingformulier. Met stomheid geslagen hang ik de telefoon op.

Tegen de tijd dat het formulier de deurmat bereikte bedacht ik me dat het invullen hiervan me verder in de problemen zou werken, ik moest namelijk invullen dat ik eigenlijk “L.M. Lammers” heet en deze naam graag wil veranderen in “K. Lammers”, en dat terwijl ik nooit van deze persoon heb gehoord! Besloten dit niet te doen ging ik langs op het dichtstbijzijnde kantoor van de ING om hulp te vragen.

De man achter de balie moest meerdere keren vragen hoe het nou precies zat, na mijn identiteitsbewijs en pasjes te hebben gezien keek hij alsof hij er nog minder van begreep en ging bellen. Alles zou geregeld worden, ik kon zonder zorgen op vakantie en om het mooier te maken, deze L.M. Lammers bestaat en ontving ook al enige tijd mijn post maar had gelukkig nog niet door wat er gaande was. Eigenlijk was dit dus een tikkende tijdbom aangezien deze persoon een tweede pas aan had kunnen vragen, die van mij had kunnen blokkeren en al mijn geld plus spaargeld in kon nemen, maar aangezien de man achter de balie het zei probeerde ik gerust op vakantie te gaan.

Bij thuiskomst was de naam en het adres nog altijd niet de mijne, na weer een telefoontje met de klantenservice zonder resultaat, een bezoek aan hetzelfde kantoor met dezelfde man zonder resultaat en het verstrijken van enige maanden met deze tikkende tijdbom in mijn handen besloot ik de rekening stop te zetten. Leeghalen en stopzetten, het enige wat erop zit.

Nou was ik het al een beetje vergeten totdat er een reclamefolder van de ING op de deurmat lag voor niemand minder dan L.M. Lammers. Het adres was blijkbaar inmiddels aangepast en ik nog hopend dat het nog van mijn stopgezette rekening was snelde naar binnen achter mijn laptop. MijnING, het starten leek een eeuwigheid te duren maar na het laden schrok ik behoorlijk: “welkom L.M. Lammers”, stond er groot boven mijn rekening. De andere rekening was nu plotseling veranderd in dezelfde eeuwige persoon, wie wil er precies dat ik zo heet en waarom?

Na weer een lang telefoongesprek is mij wederom beloofd dat dit in orde zou komen binnen een week en werd mij een compensatie van vijf euro geboden voor de gemaakte telefoonkosten. Nu maar hopen dat ik ditmaal mijn identiteit voor meer dan twee maanden mag behouden.